首页 > 诗文 > 桃叶渡 > 拼音版

《桃叶渡》拼音版


清代王家枢

táo--wángjiāshū

lánshātángzhōucháocháojiāngshàngqīngyóuwánglángyànshēngxiūhuāměijuànhuāyóuxiū

měirényínghuāwèitáotáogēnmèichūnzhàoyǐngláizhìjīnshuǐyānzhī

qínhuáikǒuchūnshuǐxiāngcháoguǎnwèiyāngchuánniángchàngwánglángchàngdàowánglángduàncháng

wánglángdāngláiguānwèisòngměirénguòjiāngwéndàohónglóushìqièjiā

yānmiǎomiǎoxúnchùkōngliúliánshuǐměirénjīnhuàtáohuā

táohuāyóuyǒushāngchūnhènshìhèndāngniánbiéshējūnjiànzhǎngbǎnqiáotóuqīngliǎngliǎngyuānyāngshíchū

shírénjiānbiéchóushēngzhǎnggònghuāfáng宿

王家枢简介

唐代·王家枢的简介

字卓臣,又字竹丞,家枚弟,艰于小试。光绪己亥,合江李紫璈大令宰江阴县试,正场拔第一。以葬亲,不与覆,李公嘉其孝行,赠诗有“难得锦标终不羡,王褒墓柏有馀哀”之句。是原名家槐,年,始补学官弟子员,已三十许矣,平生濡染家学,能诗文,工书法,与兄家枚同住南菁,一时有双丁二陆之目,年五十馀卒。

...〔 ► 王家枢的诗(35篇)