《戏咏端州石砚放言》拼音版


明代黎遂球

yǒngduānzhōushíyànfàngyán--suìqiú

wénpánkāigānkūnyuánqīngqīngwèitiānzhòngzhuówèi

wéiyǒulěilěiluòluòzhīshízhìzhòngéryùnqīngzàishānshuǐzhījiānānzhì

nàitiānshíyǒuchùzhībēngérzhùzhéyǒuérliànzhīsuǒzhěqīngxuánchìbáijiēfēnbié

dàibǎiqiānwànniányǒulóngzhīxiàngdōngérduānzhōuzhīshídǎnchēngjué

shídāngshítiānzhìjīntiānshàngrányúnwèiyànxiǎngnánzhǔérzàozhīnǎitīngāquán

jiētiānzhīwēizhī

yuècāngjiézuòshūhùndùnzáoguàliáowèiěrérnǎishàngdiǎnxiàfēngshǐ

mínwěishèngréndōngjiālǎoliànliùjīngzhīéryuērénxiǎoyuē

ruòtàisānmínxiāngwǎngláiérlóngfénshūshìéryǒuguǎnchéngzi

guǎnchéngzishěshíéryòuqiānbǎiniánérshānzhīhùndùnshìrénérshí

fēnbiàndiǎnhuà便biànsuì使shǐjūnzixiǎorénjiāoxiāngměiwén

ěrláiwényāosuìjiējuéjiājiāshūrénrénshībǎopiànshíérrányǎngtiānér

lòuxīnlièhúnhúnzhīyuánjiēzhīér

huǐshízhīshuíjiězhěwénshízhījīngsānhuángzàitiānzhīlíngérchóu

cùnlièshíérshèngrénzhīzāojǐngōngwěizhīxiě

wéndāngyáozhīshíshuǐxíngfànlàntiānxià使shǐzhìzhī

língbāishuǐjiēdōngxièshíbāiérwèiyàn

ruòyuēzhīránrènzuògòngwéiyǒuguàishíqìngxiǎodàngzhújiàn

máoyǐngguǎnyàntiánpiànjīnshùqiānniánshānlíngmiànshuíwèilián

jīnpiànquánér怀huáizhīxiùzhōngshìwěizhīliú

ānshèngrénjǐnguānzhīdàozhìzhībiāozhī鹿zhītián

使shǐzhīyōuyōu便biàn便biànsānbǎiwēisānqiānháizhīwèishǐyǒushǐzhīqián

shuíwèishǐshuíwèihuòxiānbiǎochūérzuòérmián

tóushízhòngrénzhòngrénshòutóuhuògōngtiān

使shǐwényāosuìzhēngpiànshígēnghuòzāishēwéimàiwàngzhīcánbiān

黎遂球简介

唐代·黎遂球的简介

(?—1646)广东番禺人,字美周。天启七年举人。再应会试不第。善诗、古文,工画山水。崇祯中,陈子壮荐遂球为经济名儒,以母老不赴。明亡,方应陈子壮荐,为南明隆武朝,兵部职方司主事,提督广东兵援赣州,城破殉难。谥忠悯。有《莲须阁诗文集》。

...〔 ► 黎遂球的诗(387篇)