首页 > 诗文 > 李少妇词 > 拼音版

《李少妇词》拼音版


明代崔庆昌

shǎo--cuīqìngchāng

xiānggōngzhīsūntiěchéngyǎngyōuguītiānzhìměi

yōuguīchūshíniáncháojiàliángjiāzi

liángjiāzhīziluánfèngchúshānshùjiāozhīzhū

chíshàngyuānyāngběnchéngyuánzhōngjiádiécéng

zhàngzhuàngzhìshìyuǎnfāngshānchuānjuédàozhǎng

érhánqíngrěnbiébiékānchángduànjué

gāoluòhuánghuāxiāngjīngjīnzhòngyángjié

jiāchénjiùshuízàimǎnyuànzhūkāncǎi

gèngshànggāolóuwàngyuǎntiāntiānkōngyúnyān

xiàngpángréndàoxīnshìhuítóulèikōngshānshān

niúyángguījǐnshānménwàizhōngběilái

shēnyuànguīquánshìhòuzhībié

chūnhuāluòlánzǎocuīfèngtáicuìchuízhū

fānghúnzuòchāngshídìngxiāngjiāngbānzhú

bānzhúzhītóujuānxuèxuèdiǎnlèihénmiè

qīngshāncǎomángmángqiānxiānghúnfénshàngyuè

崔庆昌简介

唐代·崔庆昌的简介

崔庆昌,朝鲜王朝宣祖(1552~1608在位)时的诗人。字嘉运,号孤竹。原籍海州。1568年增广文科及第,但官属末职未能改变他不优裕的生活。后来他求学于朴淳,同李珥、宋翼弼等一起成为博学多才的“八大文章家”之一。他的诗风流浪漫,感情丰富,语调明快朗朗上口。他精通唐诗,同白光勋、李达一起被誉为三唐诗人。文集有《孤竹遗稿》。

...〔 ► 崔庆昌的诗(1篇)