首页 > 诗文 > 思归 > 拼音版

《思归》拼音版


宋代宋祁

guī--sòng

xīnzhēncuīniánshuāiliáng

西zhēngdōngzǒuxiàngláikuáng

suìchéngmíngchēngjiànláng

dōuhúnànànlèilànglàng

jiàn{{shàngcaoxià}}cánshòuféngsuǒnáng

xǐnggōngjiǔlǎowèishìzhōngxiāng

qiánchūyánwènfányánzhōngshāng

méizhēngshìxiàoràozhǐrónggāng

shìyǐnhuòtóuzhùgēnwēiyīnyáng

yīnshōuzhǔcǎoluòchángrénzhāng

huáitiānètínggāochǔsāizhǎng

píngshíyóuyǒugǎněrhuícháng

zhǎngyāndiézhōufēngcuòyàofáng

rèngqíngwàiyuǎnshāndiémíngqiáncāng

huīhányóucháizhòucáng

ruòwèitānzuòjièchuítáng

lúnshēnēnzàidiāochónghuāng

shēnwéimèngshídàowéibàng

宋祁简介

唐代·宋祁的简介

宋祁

宋祁(998~1061)北宋文学家。字子京,安州安陆(今湖北安陆)人,后徙居开封雍丘(今河南杞县)。天圣二年进士,官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》,书成,进工部尚书,拜翰林学士承旨。卒谥景文,与兄宋庠并有文名,时称“二宋”。诗词语言工丽,因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句,世称“红杏尚书”。

...〔 ► 宋祁的诗(929篇)