首页 > 诗文 > 送郑无忌南归 > 拼音版

《送郑无忌南归》拼音版


宋代苏颂

sòngzhèngnánguī--sòng

jiāběnnánmǐnchùshìruò

shìqīncónghuànyóudōng西qiānzhě

yīnxúnniánzàiwèishínánzhōng

jiānsuìzhìdōuchéngshǐ

chángwénmǐnzhōngyīngjuànsuǒcóng

shānchuānjiànglíngbǐngxiàoshíkuí

wǎngzàixiángzhōnghuángchēng

dāngshíshèngwénzàitíngchōngzhèn

èrzizàojiānxuānxuānbìngbiāo

zhìsuǒkāngzhuāngyuèzhù

shíwénbiànxīngāolèi

rénchuányòubēicháozòuqīng

shànguīzhìyīnyǒusháohuò

dāngníngtóngshíshìlínzhēngjǐng

yuānchénghuòxiùnǎishēng

jiēzāishìzhīxiáncháochángjiànè

shūcáishāoqiānshūguān

mìngqióngshíǒulíngdīngwēng

míngsuīdǐngjiǎguìguānzhǐchénláo

cuōtuósānshíniánkùnzhìdiān

shēnghòushíjǐng

zhèngzinǎishēngxiàomàoyǐng

shūérxiángwěinéngzhù

qièláizhìjīngguóshǒukuǎn

chángniànrénxiányóuàishù

kuàngxiánzhīchūyuán

cóngyóusuìjiānwǎngláicháng

jìnzāoshìqiūguānbàozhī

piāopiāotànqióngguītuónéng

dāngshǎozhīxīnshuí

jiējìnshìrénchuòchuòshù

jiànshànnéngrányòngxiūō

shìyǒuchùyōukùnchángméng

quànjūnqiúyòngpín

háijiāshīshūyǎngxīnjiān

yīnshāngshǒunǎigǎiqiáncuò

bàowèichéngwénshàngnéngyǐnshēn

qínjiǔméng

kuàngzifānggāngdīngchénniánwèi

miǎnmiǎnxìnyánqínqíndǎoqián

gèngxiǎngwèiyángxián怀huáidàodāngyǒu

wángchénfànníngyángtánzōngxiè

zichēngwèijièféngshínǎiténg

shēnyuánshǎngkāngchuánjīngyǒuxùnzhù

zirénjièzāidūnxiàng

háiláigāozhuójùnyīng

gèngwēngmínghòuláichuí

zuòsòngzixíngyán

苏颂简介

唐代·苏颂的简介

苏颂

(1020—1101)泉州同安人,徙居丹阳,字子容。苏绅子。仁宗庆历二年进士。知江宁。皇祐五年召试馆阁校勘,同知太常礼院。迁集贤校理,编定书籍。英宗即位,为度支判官。神宗立,擢知制诰,知审刑院,因奏李定拜官不合章法,落知制诰,出知婺州。元丰初,权知开封府,改沧州。奉旨编纂《鲁卫信录》。哲宗元祐初,除吏部尚书兼侍读,以邃于律历提举研制新浑仪。元祐七年拜右仆射兼中书侍郎,为相务使百官守法遵职,量能授任。后罢知扬州,徙河南。绍圣末致仕。有《苏魏公集》、《新仪象法要》、《本草图经》。

...〔 ► 苏颂的诗(335篇)