《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》拼音版


宋代苏颂

shífèngquánqīngqīngérgānhuáchuánwényǒuniánqiánshùshūyǐn--sòng

ééfènghuángshānyǒuquánchū

chūwēicáilànshāngjiànnǎi穿chuānshí

língmiáoyīnjiǎbǎojìnjīn

yuānyuánzhǎngwéiyún

rénchuánzhǔmíngwèizhōnglíng

shēngdàoyúnshuínéngshǎngshí

chénggāngluánjiùjǐngjiēxiè

xiānshíshǔjīngyíngcéngwèizhìdiǎn

chuānyíngkōngwèiquǎnhuì

zuóxúnshèngyóuǒujiànwèixīn

liàogōngshānyuánguòmén

shuǐdàoxíngmiànshìzhèngxiāngzhí

jiǎncáizhúqiān竿gānjiēliánjiǎnwànchǐ

pàibiézhōngājiàkōngxià

jiāxúnjiāndàotánghuáng

liūshǐjuānjuānxúnchúéguóguó

yíngshūwèizhǐguòsǎngfēiyòng

gōngtángyànqǐnyǐnshūmài

nánjiànliújìnzài使shǐjūnzhái

yòngzhùpēngcuànsuìchǔgōng

dōngchūnsuīzànjiéqiūxiàduō

zhīchūhénglángtōngjiàn

zhòngjìngshìwànkǒuguàn

kuìbàowèngrénxìngkuānqiè

chángwénlíndōuhàopéngyíngguó

fēicáidāozhǎnglínkàixuān

shānkōngzàiwàngchēnán

tīngchányuánshēngmánliáncāngcuì

fēiquánláidùnjuéfánjīnshì

chángshíliǎng退tuìzànxuān

huánliúsuíchùyīnwén

chénxiāoxíngróngqīng

shuízhī簿lǐngzhōngyǒushānlínshì

ruòfēishìjiāngxiāngyóujiàn

zhìzhěshuǐjūnziguān

xiáérwánníngjiēxièshí

liángjiāshàngshàngōngsuǒzhìwèi

quánsuīwèiyòngwèi

yóuyǒugāorùngèngshāidǎo

láizhétǎngshùchéngyuǎn

苏颂简介

唐代·苏颂的简介

苏颂

(1020—1101)泉州同安人,徙居丹阳,字子容。苏绅子。仁宗庆历二年进士。知江宁。皇祐五年召试馆阁校勘,同知太常礼院。迁集贤校理,编定书籍。英宗即位,为度支判官。神宗立,擢知制诰,知审刑院,因奏李定拜官不合章法,落知制诰,出知婺州。元丰初,权知开封府,改沧州。奉旨编纂《鲁卫信录》。哲宗元祐初,除吏部尚书兼侍读,以邃于律历提举研制新浑仪。元祐七年拜右仆射兼中书侍郎,为相务使百官守法遵职,量能授任。后罢知扬州,徙河南。绍圣末致仕。有《苏魏公集》、《新仪象法要》、《本草图经》。

...〔 ► 苏颂的诗(335篇)