首页 > 诗文 > 郊祀庆成诗 > 拼音版

《郊祀庆成诗》拼音版


宋代陈襄

jiāoqìngchéngshī--chénxiāng

huángwèijīngqiúzhì

jīngjīngwèitiān

nǎijiànzōngmiàonǎiyánjiāo

lièzhìpèishàng

huángzhàoxīnqiánchéngzhì

chèshànxìngmèi

huángdàoxiǎo

chū宿miàoyīn

jiāochū

dēngqiūzòujiǎtiānchéng

zhōngquèshénkuànglái

huángháiqiānchéngwàn

léidòngtiānxuánchénmínxīnwèi

lóushègōngdān

ēnliúqiàzhōu

wéichénggǎnshénwéixiāo

huángnéngxiǎngshízuòzhì

chényuànhuángshìtiānyínwèi

zuǒyòuwéixiánānmínwéihuì

zhōngjiànqīngzhèngshì

xīnshùtiān

陈襄简介

唐代·陈襄的简介

(1017—1080)宋福州候官人,字述古,人称古灵先生。与陈烈、周希孟、郑穆友称“四先生”,倡理学。仁宗庆历二年进士。神宗朝为侍御史知杂事,论青苗法不便,出知陈州、杭州。后以枢密直学士知通进、银台司兼侍读,判尚书都省。尝荐司马光、苏轼等三十三人。有《古灵集》。

...〔 ► 陈襄的诗(161篇)