《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》拼音版


宋代欧阳修

xīnyíngxiǎozhāizáozhéchéngyánsānshíyùn--ōuyángxiū

shuāngjiàngbǎigōngxiūzhějiēshì

jìnwèichūhánkāidàiwēn

guīyíngzhàng广guǎngxiáróng

xuānchuānggòngyōuzhúbǎizhùméng

xīnqíncánqiǎohuànqióngjiànshǒubēizhì

shùzhèngwèiyǒuniánqiūshí

wénshūshǎohuìsòngshěngbiānchì

shìshūguānxiánshēn

jīngmánbēilòuhòuchángtái

tiānměiyīnfēngbiāoduōlǐn

shuāiyáncǎnshíwǎnbìngzhīhán

mánchuángjuànchénxìnglányàncháochū

nánshānjìnqiáocǎitóngmiǎnāchì

suìchùdūnchīkuìjiànbāo

shuāngxīnchuījīngyíngshídǐngfèijiū

fāngyǎngdānshāhòujiéjiānqiūshù

西línyǒugāoshìkǎnpéng

shàngāotántáibèigèngzhìyùn

qiúxiāngjiùshùyūnshí

chuánjīngshēnglǎoàijiǔyángxióngchī

chénhuīnuǎnbēihuǒbàoshān

yánliǎngwàngxíngxiāngduìhuòzhōng

wēishēnggāngjìnqiángzǎonán

cóngshìqiānchángkǒngtiānxìngshī

yǎngwēiguānyǎngduōbìngzhì

shěnggōngyóuyánwǎngsānchù

yīnzhīyǐnjiàn使shǐxīnzhì

miànhuòsēngchándàoguānliáojiǔ

mínglíngqīngèrháowàn

wèisānshūkān

xīnxìngyǒuchōujiùxué

xìngwángyuèjīnluójiǎ

jǐnhuìméngzhōugōngtuànxiōng

xiángmíngzuǒqiūbiànchíchěngqiān

jīnshíkēnghōngfēngyúnshēngshū

róngěrkāijuǎnkǎiránshíyǎnzhì

shěnjiānshìruòsuìáo

shuíyúnlòusuǒnǎifēi

dòucányōuyóusuìjiāng

欧阳修简介

唐代·欧阳修的简介

欧阳修

欧阳修(1007-1072),字永叔,号醉翁,晚号“六一居士”。汉族,吉州永丰(今江西省永丰县)人,因吉州原属庐陵郡,以“庐陵欧阳修”自居。谥号文忠,世称欧阳文忠公。北宋政治家、文学家、史学家,与韩愈、柳宗元、王安石、苏洵、苏轼、苏辙、曾巩合称“唐宋八大家”。后人又将其与韩愈、柳宗元和苏轼合称“千古文章四大家”。

...〔 ► 欧阳修的诗(1122篇)