《题沛上人松月传心小照读卷中方望溪先生文对雨成十四韵》拼音版


清代陈浩

pèishàngrénsōngyuèchuánxīnxiǎozhàojuǎnzhōngfāngwàngxiānshēngwénduìchéngshíyùn--chénhào

shàngrénréntiānshīfānjīnglesāncángnéngcānzhēnshíyōngzhàng

tóngchéngfāngxiānshēngfǒuwàngwéngāosēngchuánjiégòufánzhéjiàng

xiānshēngguīlǎojiùxiánkuàngshīqínqínzhàngshíxiāng访fǎng

cháoláichūjǐnnángxiǎoxiànxiāngsōngfēngqīngshuǐyuèguāngdàngyàng

miàomíngrǎnxīnhuànyǐngzhèngshàngfāngdānchánwèishēnhàiwénlánzhuàng

huǎngruòhánchāngzèngwénchànggǎnjiùzēngjuǎnchóuchàng

shēngcéncéntiānqiūchízhǎngyúnyānwèishīzuògōngyǎng

陈浩简介

唐代·陈浩的简介

清顺天昌平人,字紫澜。雍正二年进士。授编修,官至少詹事。书法东坡,上参魏晋诸家。诗品在白香山、刘禹锡之间。晚主讲开封宛南书院。乾隆三十六年皇太后八十“万寿”时,命入九老,赐游香山,时年逾八十。有《生香书屋集》。

...〔 ► 陈浩的诗(17篇)