《趋府马上悠然思陈无己三兄成诗寄之》拼音版


宋代晁说之

shàngyōuránchénsānxiōngchéngshīzhī--cháoshuōzhī

huǐwèihuángzhōngxìngqiěcún

yānzhèngshuíwèidàokūnlún

xiāngchūlèidōnghàntàiqiūsūn

wénzhīzàizhōuchūcháimén

shíshīchuāngzhuōyán

jìngjiéfēishìxiàojìngxuān

kǎnbēishāngzhīměilánsūn

lóngshēnnéngshéshífán

fángshūlǎntiāngōngjiānlùn

míngwěibàotiānēn

míngguāngchūwànhūn

cāngshēngkāngzuòjuéjūnzizūn

jìngjǐnchéngshàngbiànhuàběimíngkūn

dànqiúguānwèilèihún

měizizhìwèizijǐnchányuàn

cáoníng饿èzhōngkěnbàngfán

kǒngmíngxúnjiǎgòngzhōngyuán

shǔzhìzhèngběngēn

liǔzishīluóchíwèiguǐyuān

wènxùnbǎoshímén

晁说之简介

唐代·晁说之的简介

晁说之(1059年—1129年),字以道、伯以,因慕司马光之为人,自号景迂生,济州钜野(今山东巨野)人。元丰五年(1082),进士及第,苏东坡称其自得之学,发挥《五经》,理致超然,以“文章典丽,可备著述”举荐。范祖禹亦以“博极群书”荐以朝廷,曾巩亦力荐。晁说之与晁补之、晁冲之、晁祯之都是当时有名的文学家。

...〔 ► 晁说之的诗(550篇)